وقف و ابتداء
باب وقف و ابتداء از مباحث مهم قرائت کلام اللّه مجید است.
پس از فراگیری «تجوید» که خود به معنای :
صحیح خواندن، زیبا خواندن، نیکو گرداندن و حسن بخشیدن است و
در معنای اصطلاحی: رعایت هر حرف از حیث مخارج، صفات و احکام.
آموختن محل های مناسب وقف و ابتداء ، آغاز می گردد.
تعریف وقف: وقف در لغت به معنای ( باز ایستادن-سکوت) و در اصطلاح قرائت عبارت است از :قطع صوت همراه با تجدید نفس و سپس ادامه قرائت
طرق وقف بر آخر کلمات
وقف بر آخر کلمات ، به دو روش صورت میگیرد: 1-اِبدال 2- اِسکان
1-وقف اِبدال
اِبدال، یعنی «تبدیل کردن – دگرگون نمودن»
در این نوع از وقف ، آخر کلمه به هنگام وقف ، به حرف دیگری تبدیل می شود.
*موارد وقف ابدال:
1-وقتی آخر کلمه ، تاء گرد (ة) قرار دارد، این نوع تاء – که به آن (هاء تأنیث ) هم گفته می شود - در وقف به (هاء ساکنه) تبدیل می گردد.
مثال: {مِلَّةَ > مِلَّه}- { اَلصَّلوةِ> اَلصَّلوه}
2-در کلماتی که به تنوین نصب ( ــًـ ) ختم شده اند ، این تنوین در وقف ، تبدیل به الف مدی می شود.مثال:{ حِساباً > حِسابا} – { غَفورًا > غَفورا}
2- وقف اسکان
اسکان ، یعنی « ساکن نمودن »
در این نوع از وقف ، حرف آخر بقیۀ کلمات ( غیر از موارد ابدال ) ،با هر حرکتی در هنگام وقف فقط ساکن می گردد.
مثال: { مَقاعِدَ > مَقاعِد } – { کُتُبِ > کُتُب }
نکته 1- وقف بر کلماتی مثل { هُوَ – هِیَ } وقف اسکان محسوب می شود نه ابدال ! چرا که واو و یاء مفتوح به حرفی دیگر تبدیل نشده اند بلکه فقط آنها را ساکن کرده ایم.
ساکن ,مثال ,ابدال ,گردد ,معنای ,گردد مثال منبع
درباره این سایت